DNS εκεί; Θέλω να μάθω τη διεύθυνση IP του τάδε site. Ή μάλλον, όχι! Μη μου δώσεις τη διεύθυνση. Πες μου για ‘σένα. Θέλω να μιλήσω μαζί σου… Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανένας DNS, ο οποίος να κατανοεί αυτήν *ακριβώς* τη γλώσσα. Ωστόσο μπορούμε να στήσουμε έναν δικό μας name server, με τον οποίο θα επικοινωνούμε μέσω DNS queries. Θα μας φανεί πολύ πιο χρήσιμος απ’ όσο φαντάζεστε. Πιστέψτε μας 😉
Έφτασε το Καλοκαίρι και μαζί του ήρθαν τα σχέδια για διακοπές. Λίγο-πολύ, όλοι θ’ αφήσουμε τις βάσεις μας και θα εξορμήσουμε σε παραλίες, βουνά, χωριά κι όπου αλλού τη βρίσκει ο καθένας. (Σ.τ.Ε. Ρέικιαβικ!) Φυσικά, οι διακοπές είναι και καλές και αναγκαίες, αλλά προκαλούν μια κάποια αναστάτωση. Kαι μόνο η απομάκρυνση από το σπίτι μας, μπορεί μερικές φορές να μας ενοχλήσει. Δεν ξέρουμε τι παθαίνετε εσείς, δηλαδή, αλλά εμείς έχουμε πρόβλημα. Δεν μας ενοχλεί η απομάκρυνση από την (όποια) πόλη, φυσικά. Απλά, όταν περάσει κάτι από το μυαλό μας, υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να ηρεμήσουμε: Να διερευνήσουμε αυτό το κάτι, να εξετάσουμε αν το έχουν σκεφτεί κι άλλοι, να μάθουμε αν το έχουν κάνει κι άλλοι και, γενικότερα, να μάθουμε τα πάντα γύρω από αυτό το κάτι. Όπως είναι προφανές, αυτή η διερεύνηση απαιτεί σύνδεση στο Ιnternet αλλά αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο στους τόπους των διακοπών. Η όποια σύνδεση συνήθως παρέχεται από hotspots, σε συγκεκριμένα μέρη και με χρονοχρέωση. Η αλήθεια να λέγεται: Τις περισσότερες φορές οι τιμές είναι καλές για έναν έλεγχο στα mail και λίγο ψάξιμο/χάζεμα στο web. Τις περισσότερες φορές, αλλά όχι πάντα! Υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες η πρόσβαση στο Internet είναι μάλλον υπερτιμημένη. Τι γίνεται τότε; Είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε τον κούκο αηδόνι, μόνο και μόνο για λίγη ώρα browsing;
Κάπου το πας, για συνέχισε…
Τα hotspots είναι απλά μηχανήματα και μοιάζουν πολύ με τον router που έχουμε στο σπίτι μας: Μπορούμε να συνδεθούμε σε αυτά ασύρματα και να βγούμε στο Internet μέσω της δικής τους σύνδεσης. Βέβαια, αν δεν έχουμε πληρώσει το απαραίτητο αντίτιμο το hotspot παρεμποδίζει την επικοινωνία μας με τον έξω κόσμο (το Internet). Οποιαδήποτε προσπάθεια να επισκεφθούμε κάποιο site αποτυγχάνει και απλά μεταφερόμαστε σε μια ειδική σελίδα, όπου εκεί γίνεται η αγορά χρόνου πρόσβασης. Παρεμπιπτόντως, με την ίδια λογική λειτουργούν και τα «καρτοκινητά» πακέτα σύνδεσης στο Internet, των εταιριών κινητής τηλεφωνίας. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο της επικοινωνίας. Αντί για WiFi υπάρχει μια σύνδεση 3G/HSDPA και αντί για τη σελίδα της εταιρίας που παρέχει το hotspot εμφανίζεται η σελίδα της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας.
Η περαιτέρω περιγραφή της λειτουργίας ενός hotspot μοιάζει αδιάφορη, αλλά δεν είναι. Η συμπεριφορά τους κρύβει κάτι *πολύ* ενδιαφέρον. Η σελίδα της εταιρείας , εκεί δηλαδή όπου παρουσιάζονται οι χρεώσεις και ζητείται η αγορά χρόνου, δεν βρίσκεται στο τοπικό δίκτυο «πίσω» από το hotspot. Αντίθετα, αποτελεί τμήμα του site της εταιρείας και βρίσκεται στον έξω κόσμο –ναι, στο Internet! Πολλές φορές μάλιστα το hotspot επιτρέπει την πλήρη πρόσβαση στο site της εταιρίας, όπως και σε εκείνα διαφόρων χορηγών. Με λίγα λόγια, ακόμα κι όταν δεν έχουμε πληρώσει το hotspot επιτρέπει τη σύνδεσή μας στο Internet — αλλά με περιορισμούς. Με περιορισμούς; Συγνώμη, αλλά εμείς δεν καταλαβαίνουμε και πολλά από περιορισμούς 😀
Διαβάστε όλο το άρθρο στο deltaHacker Ιουνίου (τεύχος 009). Όλες τις πληροφορίες για τις συνδρομές στο deltaHacker, το μοναδικό μηνιαίο περιοδικό με θεματολογία ethical hacking και security που δεν κυκλοφορεί στα περίπτερα και απευθύνεται σε όλους, θα τις βρείτε εδώ ακριβώς. Για παραγγελίες μεμονωμένων τευχών ή συνδρομών συμπληρώστε τη σχετική φόρμα.